أَیْنَ الْأَنْجُمُ الزّاهِرَةُ...؟



به نام او

اربعین‌های این چند سال بارها و بارها بشارت شروع ماجرای قسوره را برایمان گفته بود. اتفاقات این چند وقت اخیر امیدهای تشدید وقایع را هرچه بیشتر در دلمان زنده کرده بود که حالا غول 200 میلیون دلاری با سامانه‌ای که مهندس‌هایش کسانی از جنس خود ما بودند، تکه تکه شد.


راستش را بخواهید بعد از حمله موشکی به داعش که اولین عملیات واقعی موشکی ما محسوب می‌شد، دلم کمی آرام گرفته بود به ادعاهایی که می‌کنیم، اما سامانه پدافندی چیز دیگریست! حالا اینکه در اولین استفاده واقعی غول آمریکایی را در ارتفاع بالا و برد زیاد مورد اصابت قرار دهد می‌شود نور علی نور! بیتعارفش معجزه ایست برای ما!


حالا انگار باید باور کنیم، باور کنیم که اتفاقات قسوره سرعت گرفته است، باور کنیم که امام ع رقم زده است تا ایران بزودی همچون سری برای این شیر خشمگین غرش می‌کند. باور کنیم که بزودی ایران به اذن خدای متعال این پیکره امت اسلامی را برای زمینه سازی ظهور به حرکت در خواهد آورد.


پ.ن1: وزیر امور خارجه امارات که بعد از حمله مشکوک به نفتکش‌ها، تمام قد حمله را کار ایران اعلام کرده بود، سه روز بعد از نابودی پهپاد گفته بود معلوم نیست این حمله (به نفتکش‌ها) کار چه کسی بوده.؟

پ.ن2: عرب هایی که به پشتوانه آمریکا این مدت این چنین گستاخ شده اند حالا همه رویاهایشان را بر باد دیده اند.

پ.ن3: کاش چشم‌هایمان دست قدرت ولی الله الاعظم را که پشت این اتفاقات است ببیند و به وجودش، به حکمتش و به برنامه اش ایمان بیاوریم و خود را با او و برنامه هایش هماهنگ کنیم.


به نام او

سلام فاطمه جان(س)!

سلام حضرت مادر.

باز هم نوبت شب‌های بهشتی سال رسیده است؛ شب‌های روضه "حلالم کن علی جان"، شب های زانو بغل کردن و تصور کنج حیاطی نشستن؛ شب‌هایی که شما مادرانه آینده را رقم زدید و برای علی(ع) گفتید. این شب‌ها که می‌رسد ما هم، همه نداشته هایمان را فراموش می کنیم و انگار نه انگار که کارنامه سالمان پر از هیچ است، قلب‌هایمان گویا که طبیعی ترین حق خودشان بدانند کنج خانه شما جا می‌گیرند. پر چادر شما که در میان باشد، به خودمان حق میدهیم که به خودمان نگاه نکنیم و برای عالی ترین مفاهیم خلقت درخواست کنیم.

 آمده بودند برای عیادت، شما راهشان نداده بودید، موقع برگشت علی(ع) را دیده بودند و او را واسطه قرار دادند که کاری کن تا فاطمه (س) اجازه ورود بدهد. حضرت با شما در میان گذاشته بود و بعد فرموده بودید:" علی جان، خانه، خانه شماست و فاطمه کنیز شما." حالا فاطمه جان! حق بدهید که ما هم علی(ع) را واسطه قرار دهیم و خیالمان راحت باشد که شما همه ما را در بیت نورانیتان پناه می‌دهید و غل  زنجیرهای سال را مادرانه از دست و پایمان باز می‌کنید.

فاطمه جان! این سالها، نور افشانی اربعینیتان دلهای نگران را به مژده هایی بزرگ خبر داده است. مادر مهربان امت! این سالها، پیروزیهای منطقه ای و جهانی این امت خواب را از چشم های دشمنانش گرفته است، اما حالا در آستانه چهل سالگیِ اولین مرحله‌یِ تام کردن نورتان در این دنیا، اوضاع خوب نیست.

این شب‌ها برای خودمان یادآوری می‌کنیم که ماموریت ما "حزب الله همیشه غالب" است و شما خودتان قولش را داده‌اید. خودتان وعده دادید که این قوم را آنقدر مادرانه تربیت می‌کنید تا بشود قوم پیوسته غالب. این شب‌ها به هم دلداری می دهیم که نگران نباشید! تا چند شب دیگر فاطمه (س) ردای روح القدس را بر تن میکند و مادرانه امرهای تحقق این وعده را حرکت می‌دهد.

خدایا! ما همه چیز را میخواهیم تا رضایت تو را بدست آوریم و تو رضایتت را به رضایت فاطمه (س) گرده زده‌ای. بارالها! رضایت فاطمه برای تو خیلی مهم است، اما ما نتوانستیم رضایتش را بدست آوریم. ولی تو که میتوانی! پرودگارا! بخاطر شادی قلب مادر، بخاطر رضایت فاطمه ات، ناجوری ها و اشکالات این کشور را اصلاح می کنی؟ خدایا! فاطمه ات خوشحال می‌شود اگر همه ما بشویم سربازانی کارامد برای مهدی (عج). خدایا! می‌شود در این شب‌ها وکیل ما بشوی که لحظه لحظه زندگی ما برای کسب رضایت مادر (س) باشد.؟

 

 


به نام او

این چند روز را خیلی سعی می کنم به عنوان یک دانشجوی ارشد هوافضا  بیطرفانه گوشه ای بنشینم و با نظر مثبت نگاه کنم و به خودم دلداری بدهم که اینطوری ها هم نیست!

خیلی هم بد نشده ست و بالاخره نیازکشور بوده است و .

اما.

دو سه خبر با هم می رسد و عجیب نابود میکند تمام خوش بینی هایم را!

اولی از جذب شدن تعدادی از نخبگان صنعت فضایی کشورمان می گوید که عطای ایران را به لقایشان بخشیده اند و رفته اند تا سرو سامانی به کشور دوست و همسایه یعنی امارات بدهند! همان هایی که نوابغی بودند و اینجا آقایان به هیچ حسابشان می کردند حالا در امارات وعده ی حقوق ماهی 15000 دلاری گرفته اند و آستین بالا زده اند! البت از همین جا هم میشود حس کرد بغض های توی گلویشان را وقتی ماهواره های ساخته خودشان از بالای سر ایران عبور می کند درحالیکه هیچ ربطی به ایران ندارد.!

یادم افتاده است به دقیقا دو سال پیش! همان روزهایی که قبل از انحلال سازمان فضایی توسط دولت تدبیر با بسیج دانشجویی دانشگاه های تهران یکی شدیم و بیانیه ای نوشتیم بلند بالا که محض رضای خدا دست از این حماقت بزرگ بردارید! آن زمان هنوز خبری از این مهاجرت ها نبود ولی ما در یکی یکی از بندهای این بیانیه نوشته بودیم که:

"پس از موفقیت های تحسین بر انگیز ، کشورهای منطقه در راستای رقابت با کشورمان در دوحوزه ی ماهواره های مخابراتی و ارسال انسان به فضا سرمایه گزاری های کلانی را انجام داده اند که در یک مورد میتوان به سرمایه گزاری 5.5میلیارد دلاری کشور امارات درطرح ارسال انسان به مریخ اشاره نمود و از آنجایی که این کشور ها فاقد پشتوانه ی علمی کافی در این حوزه هستند احتمال استفاده از نخبگان فضایی کشورمان بسیار بالاست. چراکه در موضوع مهاجرت خلبانان به این کشورها این پدیده درسطح کلان رخ داده است ولازم است مسئولین به اهمیت این مسئله توجه ویژه ای داشته باشند. اما با کمی فراست میتوان این تهدید را هم به فرصت تبدیل کرد و کشور های منطقه را به سرمایه گذاری در این حوزه و در کشور خودمان ترغیب کنیم نه اینکه مقدماتی را فراهم کنیم که متخصصان کشورمان تبدیل به نیروهای کارآمد دیگران بشوند."

حالا بعد از دو سال دلم میخواهد زار زار گریه کنم که به خیر شما نیاز نبود! حداقل شر نمی رساندید و سازمانی که داشت کارش را می کرد منحل نمی کردید!

در ناراحتی های این خبر بودم که خبر دوم اعصاب را با هرچه درش بود جوید و رفت!

اشتباه نشود! ابدا مخالف خرید هواپیمای نو نیستم! اصلا آن را برای پیشرفت لازم هم می دانم! اما کمی انصاف هم خوب چیزیست! ناف بعضی ها را انگار با حقارت بریده اند.! این حجم از ذوق زدگی برای فرود یک هواپیما که تازه قراردادش هم خیلی شفاف نیست که بفهمیم دقیقا چه داده ایم و چه گرفته ایم چنان احساس انزجاری را منتقل می کند که دلم میخواهد سرم را به دیوار بکوبم!


واقعیتش ناراحتم برای خودمان که قرار است با کدام معجزه تمام این خاطرات تلخ را جبران کنیم.؟


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها